ช่วงสมัยที่เราเรียนมหาวิทยาลัย เราเคยแอบได้อยู่กับเพื่อนคนหนึ่งซึ่งเรียนรุ่นเดียวกัน ตอนที่เราเรียนมหาวิทยาลัยเราเป็นเด็กกิจกรรมมาก ถึงแม้ว่าเราจะเป็นคนที่เรียนไม่เก่ง แต่กิจกรรมเราก็ไม่เคยทิ้ง แต่เราก็ไม่ได้มัวแต่ทำกิจกรรมการเรียนเสีย เพราะอย่างน้อยเราก็สามารถเรียนจบได้ในเวลาสี่ปีตามหลักสูตรที่เราสอบเข้าเรียน และการทำกิจกรรมเยอะมันทำให้เราได้รู้จักกับคนมากมาย ได้เจอคนในรูปแบบต่างๆ ทั้งดี และไม่ดี และมันทำให้เราได้เรียนรู้สังคมมากยิ่งขึ้น ทำให้เรารู้จักเอาตัวรอดในสถานการณ์ต่างๆ มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีกับผู้อื่นทั้งคนที่เรารู้จักหรือไม่รู้จัก และมันยังทำให้เราสามารถเข้ากับใครก็ได้ ซึ่งการจะกิจกรรมเรามองว่ามันเป็นเรื่องดีมากสำหรับอนาคต แต่เฉพาะช่วงที่กำลังเข้าสู่วัยทำงาน การเข้ากับคนได้ง่ายและถือเป็นคุณสมบัติที่ดีอย่างหนึ่งของมนุษย์เรา และมันก็ช่วยทำให้เราได้งานทำไงเพื่อนที่เรียนจบในทันทีด้วย มาต่อกันที่เรื่องที่เราได้เย็ดกับเพื่อนคนหนึ่ง เพื่อนคนนั้นไม่ใช่เพื่อนที่เรียนในคณะเดียวกับเรา เป็นคนที่เรียนอยู่อีกคณะหนึ่ง แต่ว่าเราได้มารู้จักตอนทำกิจกรรมมหาวิทยาลัย เพื่อนของเราคนนั้นเป็นผู้ชายที่ไม่ได้หน้าตาดีมาก แต่ว่าเป็นคนที่นิสัยใช้ได้ในระดับหนึ่ง
Tag: แอบเย็ดกัน
สำหรับคนที่ทำงานสายอาชีพครูแบบผม ผมเชื่อได้ว่าหลายคนจะต้องเคยเจอนักเรียนที่ดื้อ และนักเรียนที่เป็นเด็กดีผสมปนเปกันไป ซึ่งในตอนนี้ผมก็ทำงานในสายอาชีพครูเข้าสู่ปีที่ 15 แล้ว ก็ถือว่าค่อนข้างยาวนานพอสมควร และผมก็ได้เจอนักเรียนมากหน้าหลายตา แต่ส่วนมากแล้วผมเองก็จะเป็นคุณครูที่นักเรียนค่อนข้างจะโอเคและเป็นที่รักของนักเรียนด้วย ทุกวันนี้ก็มีนักเรียนที่เรียนจบไปแล้วหลายคนที่แวะเวียนมาหาผม ซื้อกระเช้ามาให้ หรือบางคนอาจจะเข้ามาสวัสดีทักทายบ้างอะไรบ้างตามประสา แต่นั่นมันก็ไม่ใช่สิ่งที่ผมปรารถนาอะไรเพราะสิ่งที่ผมทำคือผมอยากให้นักเรียนทุกคนได้ดี ใครเรียนจบไปได้ที่เรียนดี ได้ที่ทำงานดี หรือว่ามีอนาคตที่ดีผมก็ยินดีกับนักเรียนทุกคนด้วยใจจริง เมื่อไม่นานมานี้ก็มีนักเรียนคนหนึ่งที่ซื้อกระเช้ามาให้ผมในช่วงก่อนปิดเทอม ซึ่งนักเรียนคนนั้นเป็นนักเรียนที่ผมเคยสอนเมื่อประมาณเจ็ดปีที่แล้ว นักเรียนคนนี้เป็นนักเรียนผู้หญิงที่ดื้อมาก และผมก็จำชื่อนามสกุลของเธอได้ขึ้นใจด้วยความแสบของเธอเอง แล้วนักเรียนคนนี้ก็เป็นนักเรียนที่ผมรักมากที่สุดคนหนึ่ง จากเด็กที่ดื้อมากในวันนั้นกลายเป็นเจ้าของแบรนด์เสื้อผ้าที่ทำส่งออกต่างประเทศรายใหญ่ แต่แน่นอนว่าผมก็ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้นักเรียนคนนั้นพัฒนาไปถึงจุดนั้นได้ แต่ว่านักเรียนคนนี้เป็นนักเรียนที่มีความทรงจำร่วมกันสมัยเรียน เรื่องมันเกิดมาจากตอนที่ผมสั่งการบ้านนักเรียนไปในคาบเรียนและให้นำมาส่งในคาบต่อไป
ผมชื่อว่าปอนด์ครับ ตอนนี้ปอนด์เรียนอยู่ชั้นมัธยมปลายที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง หลายหลายคนคงรู้ดีว่าช่วงนี้เป็นช่วงที่โควิดระบาดหนักมาก และจังหวัดที่ปอนด์อยู่ก็เป็นพื้นที่สีแดงเข้ม โรงเรียนของปอนด์ก็ไม่ได้เปิดเรียนตั้งแต่เดือนพฤษภาคมแล้ว ปอนด์รู้สึกเบื่อมากๆ วันๆ ปอนด์อยู่แต่ที่บ้าน จะออกไปหาเพื่อน ที่บ้านของปอนด์ก็ไม่มีใครให้ออกไปไหนเลย ปอนด์รู้สึกเบื่อมากๆ เลยครับ ปอนด์พยายามเปิดเกมเล่นหรือหาอะไรทำแก้เบื่อ แต่ว่ามันก็ไม่ได้มีอะไรที่สามารถช่วยปอนด์ได้เลยซักนิดเดียว ลำพังแค่เรียนออนไลน์นั่งอยู่แต่หน้าคอมปอนด์ก็เรียนไม่เคยจะรู้เรื่อง อย่าว่าแต่เรียนออนไลน์เลยครับ ขนาดนั่งเรียนในห้องบางวิชาปอนด์ยังไม่เข้าใจที่อาจารย์สอนเลยว่าอาจารย์สอนอะไรอยู่ ทุกวันนี้ปอนด์ใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ในห้องนอนของปอนด์อย่างเดียวเลยครับ เวลามีคนมาเรียกปอนด์ถึงจะออกไปข้างนอกห้อง ซึ่งตอนนี้คนที่อยู่บ้านกับปอนด์ก็มีพ่อ พี่สาว น้องสาว และคุณป้าของปอนด์ครับ ตัวของปอนด์เองเกิดมาเป็นลูกคนกลาง ก็เลยไม่ค่อยมีคนมาสนใจอะไรปอนด์เท่าไหร่มั้งครับ